تعارضات زناشویی

تعارض زناشویی چیست؟

تعارض زناشویی فقط اختلاف نظر نیست، بلکه مجموعه ای از اتفاقات است که به خوبی مدیریت نشده اند و عمیقا به رابطه زناشویی آسیب وارد می کنند. همچنین تعارض زناشویی را می توان به عنوان حالت تنش یا استرس بین زوجین تعریف کرد. 

از آنجا که واضح است اتفاقی افتاده، «هیچی» یعنی خیلی چیزها!

«معلوم است که ناراحتم، اما دلم نمی خواهد چیزی بگویم که دعوایمان شود، بنابراین سعی می کنم تو را تحریک کنم تا دعوایی که من می خواهم، راه بیندازی!»

دفعه بعد که همسرتان جواب داد «هیچی»، با این جمله جوابش را بدهید: «این جواب فقط باعث جر و بحث و دعوای ما می شود. هر وقت آمادگی حرف زدن داشتی، من آماده شنیدن هستم.»

 این عبارت تحقیرکننده است و احساسات و نگرانی هایتان را بی اهمیت جلوه می دهد.

دفعه بعد که همسرتان گفت: «حالا هر چی»

گول نخورید و آغازگر دعوایی که معمولا خواسته خشم منفع همسرتان است، نباشید.

در عوض، خیلی خونسرد به او بگویید: «وقتی همچین حرفی بهم می زنی، احساس می کنم حس من یا چیزی که می خواهم بگویم برایت مهم نیست و این باعث می شود احساس بدی پیدا کنم.»

اگر همسرتان یک عذرخواهی درست و حسابی از شما نکرد، بهتر است راهتان را بکشید و بروید و بگذارید تنهایی حرص بخورد.

در غیر این صورت، شما تسلیم دعوایی می شوید که به خواست او شروع شده.

سعی کنید یک نفس عمیق بکشید

 و فقط بگویید: «خیلی ناراحت می شوم که من را با مادرم مقایسه می کنی.»

 دعوا راه نیندازید؛ بگذارید بداند شما را رنجانده.

همسر شما شاید می خواهد چیزی بگوید- البته به یک روش بسیار غیرموثر-

او نیاز دارد چیزی به شما بگوید که ممکن است ناراحتتان کند و از عکس العمل شما می ترسد.

حل تعارضات زناشویی:

مهرورزی چیست؟
ما چطور باید تمرین مهرورزی کنیم؟!

•مهرورزی به معنی دوست داشتن کسی و دوست داشتن خود بدون توجه به نیازها و شرایط است؛

•به طوری که اگر مهرورزی به صورت متقابل به افراد ابراز شود موجب احساس رضایت و خشنودی آن‌ها می‌شود.

 در واقع مهرورزی از هفت شاخصه تشکیل شده است که عبارتند از:

 گوش دادن، حمایت، تشویق، احترام، اعتماد،

پذیرش و گفت وگوی همیشگی بر سر اختلافات جهت رفع مشکل.

چگونه به دیگران مهر بورزیم؟

هر کاری کنیم که به دیگران بگوییم حضورشان در این دنیا را درک کردیم ، آن کار اسمش توجه است. سلام کردن ، لبخند زدن ، احوال پرسی و غیره همه و همه کمک می کنند به دیگران بگوییم حضورشان را درک کردیم. این توجه و درک همیشه مثبت نیست. ما با داد زدن، کتک زدن، غر زدن و ایراد گیری هم می توانیم به دیگران بگوییم حضورشان را درک کرده‌ایم. پس دو مدل توجه داریم ، مثبت و منفی.هر کاری انجام دهیم که به دیگران بگوییم حضورشان را درک کردیم و باعث خوشحالی آنها شود، توجه مثبت و هر کاری کنیم که به دیگران بگوییم حضورشان را درک کرده‌ایم اما خوششان نیاید توجه منفی به حساب می آید.

 هر كس احتیاج دارد كه وقتی را به تنهایی بگذراند.

یكی از فریادهای اندوهگین اكثر افراد خانواده این است كه برای خود وقت و فرصت اختصاصی می خواهند. هر عضو خانواده احتیاج دارد كه محل یا فضایی را متعلق به خود بداند و در آن از استیلای دیگران آسوده باشد.

بزرگ یا كوچك بودن فضا مهم نیست، فقط تعلق داشتن به او مطرح است.

احساس این كه «من جایی برای خود دارم» بدین معنی است كه من «به حساب می آیم.»

وارد حریم خصوصی همسرتان نشوید:

همه ی آدمها گاهی به تنهایی یا گذراندن وقت با دوستان نیاز دارند. پس سعی نکنید همیشه همسرتان را کنترل کنید و سر از تمام کارهایش درآورید. اجازه دهید او یک حریم شخصی داشته باشد. توجه کنید که با خواندن پیام ها و گوش دادن به مکالمات همسرتان، احساس بدی به او منتقل میکنید. وقتی همسرتان با دوستانش بیرون میرود سعی نکنید بدانید دوستانش چه کسانی هستند. مطمئنا او مسائلی را که به طور مستقیم به شما ارتباط دارد، برایتان تعریف میکند. با این وجود اگر به همسرتان شک دارید و احساس میکنید موضوع مهمی را از شما پنهان میکند میتوانید کمی قانون شکنی کنید. اما این کارها را به طور وسواسی و مداوم انجام ندهید.

اگرچه مهرورزی و نیکی‌کردن به هم‌نوعان امر پسندیده‌ای‌ست، اما خوبی که از حد بگذرد و “مهرورزی” جای خود را به “مهرطلبی” بدهد، این‌جاست که باید نگران شد!

به چه کسی مهرطلب می گویند؟

مهرطلب کسی‌ست که برای خوشحال‌کردن دیگران سخت تلاش می‌کند.

نه‌گفتن برای شما دشوار است؛

بیش از حد به این‌که دیگران درباره شما چه فکری می‌کنند اهمیت می‌دهید؛

فکر می‌کنید ردکردن درخواست دیگران به‌معنای آن است که فردی خودخواه یا پست هستید؛

کارهایی را انجام می‌دهید که به هیچ عنوان دوستشان ندارید؛

عزت نفستان کم است؛

می‌خواهید که افراد شما را دوست داشته باشند و برای همین، کارهایی را برای جلب رضایت آن‌ها انجام می‌دهید؛

همیشه در حال عذرخواهی‌کردن از دیگران هستید؛

حتی وقتی تقصیری ندارید، خودتان را مقصر امور می‌دانید؛

در راستای جلب رضایت دیگران، خواسته‌های خود را نادیده می‌گیرید؛

وانمود می‌کنید که موافق نظرات و اقدامات افراد هستید در حالی که واقعا این‌طور نیست.

لازم نیست بر سر این كه چه كسی حق دارد برای دیگران تكلیف معین كند، نزاع كنید. این عقیده كه «تو باید وضع خود را با وضع من مطابقت بدهی» برای دو طرف گران تمام می شود.

اگر ما بخواهیم برای انجام كاری آنقدر صبر كنیم تا دو نفر احساسشان مانند یكدیگر بشود، باید همیشه صبر كنیم.

اگر از دیگران بپرسیم كه در چه وضعی هستند و به آنان نیز موقعیت خود را بگوییم و بعد به گفت وگو درباره واقعیت موجود بپردازیم، نتیجه بهتری به دست می آید.

مهم است كه همه اعضای خانواده از جریانات مطلع باشند و به جای ارتباط در گوشی كه امكان ساختن شایعه و سوءظن را فراهم می كند، تماس مستقیم داشته باشیم و واقعیت ها را خود بیازماییم. در خانواده های آشفته كه ارتباط در گوشی بسیار متداول است راه را برای انواع تحریف هموار می كند. این نوع خانواده ها در یك خانه زندگی می كنند اما خیلی تجربه واقعی با یكدیگر ندارند و از حضور حقیقی یكدیگر بی بهره اند و تصور زندگی خانوادگی بیشتر فریب است تا واقعیت.

آیا داشتن وقت گروهی تاثیری هم دارد؟

البته داشتن وقت گروهی، ضمانتی برای بهبود كارهای خانوادگی نیست. مهم آن است كه زمانی را كه شما به عنوان یك گروه با هم هستید، چه پیش می آید. آیا سكوت برقرار است؟ آیا از این وقت برای آشناتر شدن با بقیه افراد خانواده استفاده می كنید؟ درباره چه صحبت می كنید؟ آیا زمانی است كه خوب گوش می كنید تا شادی ها، شكست ها، رنج ها و صدمه ها عیان شود؟ آیا برای نقشه های جدید و حل بحران های كنونی از این فرصت استفاده می كنید؟

گردهمایی خانواده در پایان روز فرصتی است تا آنچه را كه در دنیای خارج از خانه اتفاق افتاده با یكدیگر در میان بگذارند و با یكدیگر تجدید رابطه كنند و یك برنامه كامل تفاهم و رفع اختلاف را برگزار كنند.

آشنا شدن با نحوه استفاده از وقت و زمان یكی از عوامل موثر در هر ارتباطی است. هیچ دو نفری كاملاً مثل هم از وقت استفاده نمی كنند. نحوه بهره گیری هر كس از زمان بستگی به آگاهی، دانش، انگیزه و علاقه او دارد. پیش بینی زمان برای اجرای تعهدات و دستورهای برنامه امری اساسی است كه درك زمان بخش مهمی از پیش بینی زمان است.

(تمرین مهرورزی)

1- در حال حاضر قادر به چه كاری هستید؟

2- همه بنشینید، یك فهرست از تمام كارهایی كه در خانواده شما باید انجام شود تهیه كنید.

3- آیا تمام كارهای اساسی انجام نشده، یا شاید كارها بدانجام می شود یا تعداد زیادی كار بر دوش یك فرد و تعداد كمی بر دوش دیگران گذاشته شده است؟ اگر هر یك از این موارد صحت داشته باشد، شخصی در خانواده شما و یا دیگران مزاحم و مانع كارش شده اند.

4- چگونه تصمیم می گیرید كه چه كسی باید یا می تواند چه كاری انجام دهد و در چه زمانی؟

5- كارهای خانوادگی گروه «اول» شامل چند موضوع می شود؟

6- دو روز را در نظر بگیرید: یك روز تعطیل آخر هفته و یك روز از روزهای وسط هفته، چه مدت زمانی را همه اعضای خانواده در كنار هم هستید؟

7- در پایان هر روز امكاناتی را كه برای اوقات شخصی، دو نفری و گروهی داشته اید محاسبه كنید.

8- درباره خود و ارتباطتان با زمان فكر كنید. نگاهی به فهرست تقسیم وقت خود بیندازید.

پ.ن: همراهان عزیز نگاه دیگر ،این مقاله بخشی از صحبت های جناب آقای روح الله دهقانی در کارگاه (نبرد بدون برد) است.برای خواندن ادامه ی مطالب این کارگاه، مقاله های دیگر قسمت تعارضات زناشویی را مطالعه فرمایید.

_ برای آشنایی با جناب آقای روح الله دهقانی به پیج اینستاگرام نگاه دیگر مراجعه کنید.

برای گرفتن وقت ملاقات حضوری و غیرحضوری با روانشناسان ما با شماره ی نوبت دهی تماس بگیرید: 09168236095

 با نگاه دیگر،نگاهی دیگر را در زندگی تجربه کنید.